سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بسم اللهِ الرَّحمن الرَّحیم
شهر مقدّس قم
صفحه اصلی Qom ای میل مدیر وبلاگ Qom  Qom شناسنامه مدیر وبلاگ
خبر، نقد، تحلیل و عکس‌های اختصاصی
یک نگاه
گنبد حرم حضرت معصومه (س) – 22 بهمن 87

یک سخن
مسئله نوزدهم دى، صرفاً یک حادثه تاریخىِ گذرا نیست. اهمیت این حادثه از آنجاست که بخشى از ملت ایران - که مردم عزیز قم بودند - حادثه‏اى را پیش از وقوع آن حس کردند. حس بیدارى و هوشیارى این مردم به کمک آنها آمد، تا یک جریان عظیمى را در کشور شروع کنند. قضیه‏ى اهانت به امام بزرگوار در یک روزنامه و به قلم یک مزدور دربار طاغوت، از نظر خیلى از مردم سطحى‏نگر و ظاهربین آن روز چندان اهمیتى نداشت؛ عمق این قضیه و بخش پنهانى این توطئه را احساس نمی‏کردند؛ درک نمی‏کردند. وقتى یک توطئه‏اى را انسان احساس نکند، طبعاً عکس‏العملى هم در مقابل آن نشان نمی‏دهد. مردم قم، جوانان قم، احساس کردند؛ درک کردند؛ اهمیت حادثه را فهمیدند. این مهمترین بخش از این حادثه‏اى است که در تاریخ انقلاب ما اتفاق افتاد. اگر شما قمى‏ها آن درکى را که آن روز پیدا کردید، پیدا نمی‏کردید، به خیابان‏ها نمى‏آمدید، دفاع نمی‏کردید، شهید نمی‏دادید و آن رسوایی بى‏نظیر را براى دستگاه طاغوت به وجود نمى‏آوردید، معلوم نبود جریان مبارزات به این شکلى که اتفاق افتاد، اتفاق بیفتد و ادامه پیدا کند. نقطه‏ى شروع خیلى مهم است. و نقطه‏ى شروع یک چیز تصادفى نیست، ناشى از فهم‏کردن و درک‏کردن یک حادثه‏اى است که بسیارى از ابعاد آن پوشیده است؛ از چشمها پنهان است. این هنر را حادثه‏ى نوزده‏ى دى قم داشت و نشان داد که این درک صحیح را از قضیه‏اى که پیش آمده بود، دارد؛ توطئه را می‏فهمد؛ می‏داند که پشت سر این مقاله‏اى که علیه امام (رضوان اللَّه تعالى علیه) در روزنامه درج شده است، چه چیزهایى باید اتفاق بیفتد و اتفاق مى‏افتد. چون توطئه را فهمید، وادار به عکس‏العمل شد.
(مقام معظم رهبری)

بازدیدها
  • امروز جمعه 103 آذر 9
  • بازدید کل 69879
  • بازدید دیروز 9
  • بازدید امروز 8
از «یامنبیس» تا اشغال شهر مقدس قم (تکمیلی)
یکشنبه 88/1/30

در یادداشت قبل [لینک] نوزده عکس را دیدید. شاید منتظر هستید تا معنی «یامن‌بیس» را بدانید. یادم می‌آید در سال‌های نخست دفاع مقدس، در اطراف گذرخان، چرخ‌های تافی میوه فروشی بودند. اغلب با ملیت عراقی و برای اینکه فارسی را خوب نمی‌دانستند سعی می‌کردند قیمت‌ها را رند کنند. جمله‌ای که زیاد از زبان این فروشندگان می‌شنیدیم، همین بود:«یامن‌بیس، یامن‌بیس»؛ یعنی یک من بیست تومان. یادم می‌آید که این جمله در میان نیروهای رزمنده با لهجه‌ی غلیظ عربی و به عنوان شوخی نقل قول می‌شد. جملات دیگری هم بود، با لهجه‌ی عربی بخوانید:«سه کِی لو سی، سه کِی لو سی (یعنی سه کیلو سی تومان)؛ یالّا خیار یالّا خیار (اعلان یک خیار فروش) و ...». آن روزها این اعلان‌ها در میان شوخی‌های بچه رزمنده‌ها شنیده می‌شد.

زمان گذشت و رفته رفته این مهمانان کشور و شهر مقدس قم، پیش‌رفت کردند و صاحب مغازه و زمین و ... شدند. اکنون بازار گذر خان را به کلی در اختیار گرفته‌اند. خانه‌های کلنگی ارزان قیمتی را هم به وفور خریده و در اختیار دارند. خوب اشکال کار در کجاست؟

اکنون زمانی است که زائران از کشورهای مختلف و به ویژه کشور دوست و برادر همسایه «عراق»، به ایران و به قم می‌آیند و این یعنی فرصت توریسم. اما صنعت توریسم در اختیار مردم قم نیست. شلوغی و کثیفی و ازدحامش را قمی‌ها تحمل می‌کنند، اما سود عمده‌اش به جیب فروشندگان و تجاری از کشور عراق می‌رسد. کافی است گشتی در اطراف حرم مطهر بزنید. هر چه را زوّار محترم نیاز دارند از هم‌وطنان خود می‌خرند. به جای اسکان در هتل و مکان‌های رسمی اقامتی، اغلب در همین خانه‌های کلنگی با مالکیت هم‌وطنان خود ساکن می‌شوند. برای قمی‌ها چه می‌ماند؟ آش نخورده و دهان سوخته!

شما وقتی در اطراف و داخل بازار گذر خان قدم می‌زنید، مشاهده می‌کنید که گذر خان توسط هم‌وطنان(!) عراقی قرق شده است، مغازه‌هایی را می‌بینید که تابلوشان عربی است، فروشندگانش عراقی هستند و مشتریانشان را عرب‌ها تشکیل می‌دهند. بنده با این عقل ناقص خودم گمان می‌کنم این رویه برای قم تهدید محسوب می‌شود. شما با عقل ناقص خود چه فکر می‌کنید؟



 RSS 





Powered by Ajam



ترجمه قالب توسط امیر عباس

فهرست یادداشت‏های این وبلاگ
از «یامنبیس» تا اشغال شهر مقدس قم (تکمیلی) - شهر مقدّس قم
امیر عباس
به نام خدا. یادداشت‌ها، عکس‌ها و هر چه در این وبلاگ می‌بینید در ارتباط با شهر مقدس قم است. اگر پرسشی از شهر قم دارید و یا چنانچه سوژه‌ای برای پی‌گیری به ذهنتان می‌رسد، می‌توانید مطرح کنید. اخبار یا عکس‌های شما نیز می‌تواند زینت بخش وبلاگ باشد.